بازگشت سبک دهه 60 در دکوراسیون منزل

بذارید رک بگم؛ همه ما دیگه از دیوارهای سفید و خونه‌های ساده و بی‌روح خسته شدیم! قبول دارید؟

سال‌هاست که مینیمالیسم با رنگ‌های خنثی و خطوط تمیز، خانه ها را ساکت و آرام  نگه داشته. اما این روزها سلیقه عمومی دنبال یه چیز دیگری است؛ یه چیزی که هیجان، انرژی و شخصیت داشتد باشد. خبر خوب اینکه، دوران رنگ‌های شاد و جیغ، مبلمان فضایی و الگوهای دیوانه‌وار برگشته!

سبک دهه ۶۰ فقط یک نوستالژی ساده نیست؛ این یک بیانیه قوی برای زنده کردن خونه ها‌ست. دورانی که پر از خوش‌بینی بود. ما در این مقاله جامع، تمام فوت و فن‌های این سبک رو براتون می‌گیم؛ از اینکه چرا این ترند دوباره محبوب شده تا اینکه چطور می‌توانید بدون اینکه خونه‌تون شبیه یک موزه قدیمی بشه، با سلیقه خودتون یه فضای شاد و پُر انرژی با حال و هوای دکوراسیون دهه ۶۰ بسازید. پس در ادامه با ما همراه باشید تا باهم همه آنچه که نیاز است در باره  این سبک دکوراسیون یادبگیرید را باهم مرور کنیم.

چرا سبک دهه ۶۰ دوباره محبوب شده است؟

بازگشت هر سبکی ریشه در نیازهای روانی جامعه دارد. سبک دهه ۶۰ با رنگ‌های درخشان و فرم‌های غیرمنتظره‌اش، دقیقاً همان چیزی است که جامعه پس از یک دوره طولانی سادگی و روزمرگی به آن نیاز دارد:

انرژی مثبت و خوش‌بینی درمانی: مردم همیشه به دنبال فضاهایی هستند که حس امید و شادی را القا کند. رنگ‌های گرم و پررنگ (مانند نارنجی و زرد) مستقیماً بر خلق و خو تأثیر مثبت می‌گذارند.

خستگی از مینیمالیسم: سادگی بیش از حد در نهایت منجر به یکنواختی می‌شود. دکوراسیون دهه ۶۰ به افراد اجازه می‌دهد شخصیت، علایق و تاریخ خود را از طریق دکوراسیون بیان کنند.

ویژگی‌های اصلی دکوراسیون سبک دهه ۶۰

برای اجرای موفقیت‌آمیز سبک دهه ۶۰، باید زبان طراحی آن را درک کنید. به عنوان مثال :

پالت رنگی

در حالی که دهه پنجاه محتاط بود، دهه شصت پرده‌ها را کنار زد. رنگ‌هایی مانند سبز آووکادو، نارنجی سوخته، خردلی تیره، و آبی فیروزه‌ای در کنار هم استفاده می‌شدند. این رنگ‌ها اغلب در تضاد با رنگ‌های چوبی تیره (مانند گردو) یا سفیدهای خامه‌ای قرار می‌گرفتند.

الگوها و بافت‌ها

الگوها در این سبک نقشی محوری دارند. الگوهای هندسی بزرگ (مانند دایره‌ها و مربع‌های تو در تو)، طرح‌های روانگردان و بافت‌های برجسته مانند فرش‌های پرز بلند و پارچه‌های مخملی یا پشمی، فضایی پرتحرک ایجاد می‌کردند.

مبلمان و فرم‌های ارگانیک

مبلمان این دوره با خطوط تمیز و استفاده از مواد نوآورانه (مانند فایبرگلاس قالب‌گیری شده و پلاستیک‌های رنگی) شناخته می‌شود. صندلی‌های تخم‌مرغی (Egg Chairs) و میزهای کم ارتفاع با سطوح گرد و نامتقارن، عناصر اصلی هستند.

رنگ‌ها و ترکیب‌های برجسته دهه ۶۰

درک این که کدام رنگ‌ها غالب بودند و چگونه باید ترکیب شوند، حیاتی است. پس در این بخش با رنگ های اصلی در این مدل دکوراسیون آشنا می شویم:

سلطنت سبز آووکادو: این رنگ، اغلب با نارنجی سوخته یا زرد خردلی ترکیب می‌شد تا یک پالت خاکی غنی و گرم ایجاد کند. این ترکیب برای اتاق‌های نشیمن یا آشپزخانه‌های بزرگ ایده‌آل است.

کنتراست پاپ: ترکیب‌های مانند آبی کبالت در کنار نارنجی ماندارین یا استفاده از رنگ ماژنتا (ارغوانی) با سبز لیمویی، برای خلق فضایی پرجنب و جوش و نمادین، به‌ویژه در آثار هنری و کوسن‌ها.

در نظر داشته باشید برای دستیابی به تعادل، توصیه می‌شود دیوارها و کف‌پوش‌ها تا حد ممکن خنثی (مانند بژ روشن یا چوب روشن) نگه داشته شوند تا مبلمان رنگارنگ جلوه اصلی خود را حفظ کند.

انتخاب مبلمان و اثاثیه مناسب

در مبلمانی که برای ایجاد دکوراسیون  دهه 60 استفاده می کنید باید به موارد زیر دقت داشته باشید:

صندلی‌ها: به دنبال صندلی‌هایی باشید که خودشان یک اثر هنری هستند، مانند صندلی‌هایی با پایه‌های کرومی یا آکریلیک شفاف. صندلی‌های چرخشی و پایه‌دار نیز در آن زمان بسیار محبوب بودند.

میزهای گرد و منحنی: میزهای غذاخوری یا قهوه‌خوری با لبه‌های گرد یا بیضی به جای اشکال مستطیلی در سبک دهه شصتی محبوب هستند.

ذخیره‌سازی‌های چوبی: کمدهای کوتاه یا بوفه‌های جانبی که از چوب‌های تیره مانند گردو و ساج ساخته شده‌اند، یک عنصر ضروری هستند که فضای زیادی برای نگهداری فراهم می‌کنند.

نورپردازی و جلوه‌های بصری

لوسترهای اسپوتنیک

 این چراغ‌های ستاره‌ای شکل که نمادی از عصر فضا هستند، با بازوهای متعدد و حباب‌های کوچک، نقطه کانونی بسیار قوی در پذیرایی ایجاد می‌کنند.

چراغ‌های قارچی‌شکل در سبک دهه 60

آباژورهای رومیزی با کلاهک‌های بزرگ و گنبدی‌شکل که نور را به سمت پایین هدایت می‌کنند و اغلب از پلاستیک یا شیشه رنگی ساخته شده‌اند.

مواد بازتابنده

 استفاده از کروم، آینه و فلزات براق برای به حداکثر رساندن انتشار نور و ایجاد جلوه‌های بصری پویا و درخشان در سبک دهه شصت بسیار محبوب است.

جزئیات تزئینی و اکسسوری‌ها

این جزئیات، روایتی شخصی از سبک دهه ۶۰ شما را بیان می‌کنند:

هنر پاپ:  تابلوهایی با تصاویر رنگی و پر کنتراست (مانند پرتره‌های تکراری یا کمیک‌ها) یک عنصر بصری ضروری هستند.
وسایل جانبی سرامیکی و سفالی: گلدان‌ها و مجسمه‌هایی با لعاب‌های غلیظ، فرم‌های غیرمتقارن و اغلب رنگ‌های خاکی.

ابزار تزئینی: ساعت‌های بزرگ و هندسی دیواری، تلفن‌های قدیمی با شماره‌گیر گردان و کوسن‌هایی از جنس مخمل یا موهر با الگوهای هندسی یا گل‌های درشت.

ترکیب مدرن با سبک دهه ۶۰

چالشی‌ترین بخش، ترکیب این سبک قدرتمند با زندگی مدرن امروزی است. هدف، ایجاد تلفیقی هماهنگ  است.

قاعده ۸۰/۲۰: ۸۰ درصد فضای شما باید مدرن، آرام و خنثی باشد (مانند دیوارهای سفید و کف‌پوش ساده) و ۲۰ درصد باقی‌مانده باید شامل المان‌های کلیدی سبک دهه ۶۰ باشد (یک صندلی تخم‌مرغی، یک لوستر اسپوتنیک، یا یک تابلوی بزرگ پاپ آرت).

آشپزخانه: استفاده از کابینت‌های ساده و بدون دستگیره مدرن و ترکیب آن با کاشی‌های کف هندسی دهه شصتی و شیرآلات کرومی.

تلفیق با صنعتی: ترکیب مبلمان چوبی تیره با متریال خام و فلزی سبک صنعتی (مانند لوله‌های اکسپوز)، یک حس گرم و در عین حال ساختارمند ایجاد می‌کند.

اشتباهات رایج در اجرای سبک دهه ۶۰

برای اجرای موفق، از این اشتباهات طراحی دوری کنید:

تبدیل فضا به موزه: استفاده از بیش از حد وسایل و دکوری‌های قدیمی و وینتج. این کار حس شلوغی و غبارآلودگی به فضا می‌دهد.

درهم ریختگی الگوها: ترکیب تعداد زیادی الگوهای متضاد (مانند راه‌راه، چهارخانه، هندسی و گلدار) در یک فضا. یک تا سه الگوی مکمل کافی است.

انتخاب رنگ‌های اشتباه: استفاده از نسخه‌های کدر یا اشباع نشده رنگ‌های سبک دهه ۶۰. جسارت در رنگ باید با وضوح و خلوص رنگ همراه باشد.

نکات عملی برای بازسازی

برای بازسازی یا تغییر دکوراسیون با بودجه محدود، این نکات راهگشا هستند:

تمرکز بر دیوار کانونی: تنها یک دیوار را با یک کاغذ دیواری هندسی جسورانه دهه شصتی بپوشانید و بقیه دیوارها را خنثی نگه دارید.

تعویض دستگیره‌ها: تعویض دستگیره‌ها و یراق آلات کابینت با نمونه‌های کرومی یا برنجی ساده و گرد، یک تغییر سریع و ارزان است.

بازار وینتج و عتیقه: به جای خرید قطعات گران‌قیمت جدید، مبلمان چوبی وینتج (مانند بوفه‌های ساده یا میزهای چوبی) را پیدا کرده و با رنگ‌ها و پارچه‌های جدید روکش کنید.

سوالات متداول

1- آیا می‌توان سبک دهه ۶۰ را در خانه‌های کوچک ایرانی اجرا کرد؟

بله، اما با تمرکز بر نور و خطوط عمودی. از مبلمان حجیم و تیره دوری کنید. همچنین، رنگ‌های تیره را در مقیاس کوچک (مانند یک مبل تک یا فرش کوچک) استفاده کنید تا فضا را سنگین نکند.

2-  چگونه می‌توانم بدون استفاده از فرش‌های پرز بلند حس بافت را در فضا ایجاد کنم؟

 اگر فرش پرز بلند برای نگهداری در محیط شما دشوار است، می‌توانید از بافت‌های دیگر مانند پارچه‌های مخملی برای روکش مبل یا پرده‌های پشمی بافت درشت استفاده کنید. همچنین، استفاده از سبدهای حصیری یا گلدان‌های سرامیکی بافت‌دار نیز به ایجاد عمق کمک می‌کند.

3-  کدام یک از متریال‌های دهه شصت امروز منسوخ شده است؟

 استفاده گسترده از وینیل (چرم مصنوعی براق) یا پلاستیک‌های ضعیف که حس ارزان بودن می‌دهند، امروز منسوخ شده است. بهتر است از نسخه‌های باکیفیت‌تر و مدرن‌تر (مانند چرم طبیعی، فایبرگلاس قالب‌گیری شده با کیفیت بالا یا پلاستیک‌های مات) استفاده شود.

4- چطور می‌توانم سبک دهه ۶۰ را با دکوراسیون سنتی‌تر ایرانی ترکیب کنم؟

 نقطه مشترک را در چوب‌های تیره و رنگ‌های گرم پیدا کنید. یک میز چوبی گرد را کنار یک جفت گلیم یا قالیچه سنتی با طرح‌های هندسی قرار دهید. رنگ‌های خردلی و نارنجی در این سبک با رنگ‌های گرم موجود در دکوراسیون سنتی به خوبی هماهنگ می‌شوند.

سخن پایانی

در خلاصه مطلب باید بگیم که  سبک دهه ۶۰ دیگه فقط یه لباس وینتج نیست؛ یه فرصته برای اینکه نشون بدیم طراحی داخلی نباید حتماً خشک و رسمی باشه؛ باید حال بده و سرگرم‌کننده باشه!

بازگشت این سبک به ما یادآوری می‌کنه که از چی نترسیم: نترسیم از اینکه یه مبل زرد خردلی بخریم، یا دیوار پذیرایی رو نارنجی کنیم، یا از الگوهای هندسی بزرگ استفاده کنیم. این سبک کاملاً در مورد اینه که جسارت به خرج بدید و شخصیت خودتون رو بدون سانسور توی خونه‌تون نشون بدید.

اگه همه چیز رو خوب و درست (اون طور که در این راهنما توضیح دادیم) با هم ترکیب کنید، دیگه خونه‌تون یه جای خنثی و بی‌تفاوت نیست، بلکه یه جای پر از انرژی، شادی و شخصیت میشه. پس، بزنید به دل رنگ‌ها و خلاقیت! خونه ما باید جایی باشه که توش خوشحالیم، و دکوراسیون دهه ۶۰ دقیقاً همون حس خوش‌بینی و هیجان رو به ما هدیه میده. این همون چیزیه که امروز واقعاً بهش نیاز داریم!